| Both sides previous revisionPrevious revisionNext revision | Previous revision |
| een_geschicht_vun_aavergloom_un_spoeoekenkraam [2025/05/10 08:23] – [Een Geschicht vun Aavergloom un Spökenkraam] martin | een_geschicht_vun_aavergloom_un_spoeoekenkraam [2025/05/27 12:22] (current) – martin |
|---|
| ==== Een Geschicht vun Aavergloom un Spökenkraam ==== | ===== Een Geschicht vun Aavergloom un Spökenkraam ===== |
| |
| In fröhere Johrn geevt bie de Fischerie veele Lüüd, de an Hexerie un Spökenkraam glöb'n deen. Keem düsse Spökenkiekers mol een Katt oder een ol Fruu övern Wegg, wenn se naa de Brügg göng'n un op Fang fahrn wulln, so weer dat passeert, se kehrten sofort ümm un sehn to, datt se een anner Straat lang keem. Wenn nu aver unglücklicherwies ok dor een Katt leeb oder een Fruu lang de Straat göng'n, denn wer dat Maat vull – denn de dat Jammern an Bord losgahn, wie bruk keen Enn los tomaken, könnt gern weer to Huus gahn usw. Eenige Kameraden, de ok aaverglövsch weern, deen denn ok noch tostimm. | In fröhere Johrn geevt bie de Fischerie veele Lüüd, de an Hexerie un Spökenkraam glöb'n deen. Keem düsse Spökenkiekers mol een Katt oder een ol Fruu övern Wegg, wenn se naa de Brügg göng'n un op Fang fahrn wulln, so weer dat passeert, se kehrten sofort ümm un sehn to, datt se een anner Straat lang keem. Wenn nu aver unglücklicherwies ok dor een Katt leeb oder een Fruu lang de Straat göng'n, denn wer dat Maat vull – denn de dat Jammern an Bord losgahn, wie bruk keen Enn los tomaken, könnt gern weer to Huus gahn usw. Eenige Kameraden, de ok aaverglövsch weern, deen denn ok noch tostimm. |
| ==== Nochmaal wat över Hexerie ==== | ==== Nochmaal wat över Hexerie ==== |
| |
| So wie bie de Waadfischerie, de ok bie de Breedelgaarn un Büttgaarnfischerie, de Aavergloom, Hexerie un een anner wat andoohn een Roll speel, wor ok rökert un allerlei Hokuspokus makt, ümm dat Glück to finn oder er Pech to verdrieb'n. | So wie bie de Waadfischerie, dee ok bie de Breedelgaarn un Büttgaarnfischerie, de Aavergloom, Hexerie un een anner wat andoohn een Roll speel, wor ok rökert un allerlei Hokuspokus makt, ümm dat Glück to finn oder er Pech to verdrieb'n. |
| |
| Een ganz bekannte Abwehrmittel geg'n Hexerie, dat andohn oder ünner krieg'n, wer een gewöhnliche Straatenbessen. De wor nähmlie dwars tor de Huusdöör oder Kökendöör leggt, wenn dor een verdächtige Person ankeem. Bied Huus, mang de Stötten un bied Innsteen vun de Büttgaams, överall weer een Bessen bie de Hand aß Abwehr geg'n de Hexerie un dat andoon. | Een ganz bekannte Abwehrmittel geg'n Hexerie, dat andohn oder ünner krieg'n, wer een gewöhnliche Straatenbessen. De wor nähmlie dwars vör de Huusdöör oder Kökendöör leggt, wenn dor een verdächtige Person ankeem. Bied Huus, mang de Stötten un bied Innsteen vun de Büttgaarns, överall weer een Bessen bie de Hand aß Abwehr geg'n de Hexerie un dat andoon. |
| |
| Wenn een vun de in Fraag komne Person, oder ok sünst een, över de Bessen wegg göng'n oder se opsammeln dee, so wer de Person harmlos. Dee de Person över för de Bessen ümkehrn, denn so wer de Bewies dor, dat dejenige wat kunn un een Ketl weer. Denn sunn Lüüd müßen eenfach ümkehrn – op se wull'n oder nie. | Wenn een vun de in Fraag komne Person, oder ok sünst een, över de Bessen wegg göng'n oder se opsammeln dee, so wer de Person harmlos. Dee de Person över för de Bessen ümkehrn, denn so wer de Bewies dor, dat dejenige wat kunn un een Ketl weer. Denn sunn Lüüd müßen eenfach ümkehrn – op se wull'n oder nie. |
| |
| Un merkwürdig bie de Kraam wer, dat ümmers de soölbige Fruuns un Männer, de vör Hexerie bekannt un verdächelie weern, wenn se een Bessen irgendwo ling'n sehn, so kehrten se op een Stutz ümm – ohne een Wort to segg'n. Dörch düt opfellige Benehm worn düsse Personen ümmer mehr verdädich, un er Naams mehr un mehr bekannt – nie alleen bie de grod Lüüt, sondern ok bie Kinner. Jeder göng'n düsse Persons möglie snell ut de Wegg, wenn't nie anbröögt wer. | Un merkwürdig bie de Kraam weer, dat ümmers de sölbige Fruuns un Männer, de vör Hexerie bekannt un verdächelie weern, wenn se een Bessen irgendwo ling'n sehn, op een Stutz ümmkehren dee – ohne een Wort to segg'n. Dörch dütt opfellige Benehm worn düsse Personen ümmer mehr verdächdich, un er Naams mehr un mehr bekannt – nie alleen bie de grod Lüüt, sondern ok bie Kinner. Jeder göng'n düsse Persons möglie snell ut de Wegg, wenn't nie anbröögt weer. |
| |
| So worn twee Finger vun de Hand gau över Krütz leeg un dreemoal utspütt, denn so wer man immun gegen de Person un se kunn een nichts mehr andoon – vörrut gesetz, se harr dat Benehm nie sehn. | So worn twee Finger vun de Hand gau över Krütz leeg un dreemoal utspütt, denn so weer man immun gegen de Person un se kunn een nichts mehr andoon – vörrutgesetz, se harr dat Benehm nie sehn. |
| |
| Dütt ganze Hokuspokus hätt sick wull nie bloß bie de Fischerie affspeelt – so iss dat wull överall ween oder so ähnlie. | Dütt ganze Hokuspokus hätt sick wull nie bloß bie de Fischerie affspeelt – so iss dat wull överall ween oder so ähnlie. |
| De letz Week harrn wie mit uns Ringwaad veel Pech hatt un ümmer beedt speelt, wogeg'n de anner Ploog'n gode Fänge mokt harrn. Bie de Snackerie över uns Pech segg een vun de Ploog: „Wenn't anner Week nie beeder ward, mödt wie man mol rökern.” – „Jo,” segg dor een vun de Ol'n, „Uhlekuhl leev jo nie mehr, sunst harr mal een hinnfahrn konnt.” | De letz Week harrn wie mit uns Ringwaad veel Pech hatt un ümmer beedt speelt, wogeg'n de anner Ploog'n gode Fänge mokt harrn. Bie de Snackerie över uns Pech segg een vun de Ploog: „Wenn't anner Week nie beeder ward, mödt wie man mol rökern.” – „Jo,” segg dor een vun de Ol'n, „Uhlekuhl leev jo nie mehr, sunst harr mal een hinnfahrn konnt.” |
| |
| „Sie man nie so spötsch mit de Saak vun Uhlekuhl,” segg de Öllermann vun uns Ploog, „denn de Mann kunn wat, hee harr de söste Sinn. Ick bünn persönlie mal bie de Mann wähn – jie weedt jo, wie dat dormalls mit mien Waad gescheen is.” | „Sie man nie so spötsch mit de Saak vun Uhlekuhl,” segg de Öllermann vun uns Ploog, „denn de Mann kunn wat, hee harr de söste Sinn. Ick bünn persönlie mal bie de Mann wähn – jie weedt jo, wie dat dormals mit mien Waad gescheen is.” |
| |
| „Jo, Hannes, dat weed wie,” seggten de Oln vun de Ploog, de ok all to Johrn weern un dat mit beleevt harrn. „Doch du hest niemals sien Naam nennt, de Uhlekuhl die inn sien Speegel sehn laad'n hätt, wo du ümmer behaupten dees, dat weer de Mann wähn, de du sölbst in Verdacht hatt harrs.” | „Jo, Hannes, dat weed wie,” seggten de Oln vun de Ploog, de ok all to Johrn weern un dat mit beleevt harrn. „Doch du hest niemals sien Naam nennt, de Uhlekuhl die inn sien Speegel sehn laad'n hätt, wo du ümmer behaupten dees, dat weer de Mann wähn, de du sölbst in Verdacht hatt harrs.” |
| |
| „De Naam heevt ick nie nennt, weil Uhlekuhl nie an't Hart legg harr, keen Naam vun de Person, de hee mie in sien Speegel wiesen dee, to veröffentlichen. Over de Kerl hett sien Straaf dennoch kreeg'n – un dat nie so wenie.” De beiden Ol'n, de sick sunn beed över düsse Saak kreekeln deen, weern paar Brööder. | „De Naam heev ick nie nennt, weil Uhlekuhl nie an't Hart legg harr, keen Naam vun de Person, de hee mie in sien Speegel wiesen dee, to veröffentlichen. Over de Kerl hett sien Straaf dennoch kreeg'n – un dat nie so wenie.” De beiden Ol'n, de sick sunn beed över düsse Saak kreekeln deen, weern paar Brööder. |
| |
| Fr. Daniel | Fr. Daniel |
